تدوین و اجرای آزمونهای استخدامی ادواری برای گزینش افراد جهت مشاغل دولتی: مورد آزمون های سال های ۱۳۸۱ و ۱۳۸۳

آزمون های استخدامی از اوایل قرن گذشته مورد توجه خاص صاحبان صنایع و خدمات در کشورهای پیشرفته جهان جهت ارزیابی و تشخیص افراد مستعد برای مشاغل، به کمک تحلیل های شغلی لازم بوده است. سه حیطه مهم استعدادهای ذهنی، علایق و شایستگی علمی از جمله ضوابط علمی احراز مشاغل در جوامع پیشرفته اند. این مقاله ابتدا به معرفی آزمون های استخدامی در ایران و اجزاء متشکله، ضرورت به کارگیری و پیشینه مطالعات انجام شده در مورد آزمون های شغلی در جهان پرداخته است. سپس به ارائه اطلاعات کلی و بررسی تحلیلی کیفیت اولین و دومین آزمون استخدامی ادواری (۱۳۸۱ و ۱۳۸۳) می پردازد. در قسمت بعد، به نتایج تحلیل هایی که در مورد روایی و پایایی این آزمون ها، همبستگی خرده آزمون ها، و همین طور مقایسه گروه های مختلف که به نوعی نشانگر اعتبار و قابلیت اعتماد این ازمون است، اشاره شده و در پایان نتایج دو آزمون ۱۳۸۱ و ۱۳۸۳ با یکدیگر مقایسه شده است. در بحث و نتیجه گیری که در انتهای این مقاله منعکس شده است، در ارتباط با لزوم انجام پژوهش در زمینه توصیفات شغلی، ویژگی های مورد نیاز کارکنان برای موفقیت در شغل خود که در ایران تاکنون به درستی انجام نشده است، توصیه هایی به عمل آمده است. زیرا آزمون های استخدامی باید به یافته های این نوع تحقیقات مبتنی باشد.